ลักยิ้ม

ลักยิ้ม (อังกฤษ: dimple) คือ รอยเล็ก ๆ ที่บุ๋มลงไปที่แก้ม อันมองเห็นได้ และเกิดจากเนื้อที่ทับซ้อนกัน โดยเฉพาะเมื่อเวลายิ้ม ปรกติมีอยู่ทั้งสองแก้ม และอาจมีอยู่ตลอดไปหรือชั่วคราวก็ได้ บางทีลักยิ้มก็มีบทบาทในการเลือกคู่ ในบางวัฒนธรรม ซึ่งรวมถึงทางเอเชีย เห็นว่า ลักยิ้มเป็นเครื่องหมายแห่งความน่ารัก มีเสน่ห์ และจริงใจ

ลักยิ้มอาจเกิดขึ้นจากพันธุกรรม ซึ่งเรียกว่า ลักษณะเด่น (dominant trait) หรือจากศัลยกรรมก็ได้ โดยว่าตามธรรมชาติแล้ว ลักยิ้มเกิดได้จากสาเหตุนานัปการทางโครงสร้างใบหน้า ที่เรียก กล้ามเนื้อซีโกมาติคัสเมเจอร์ (zygomaticus major muscle) โดยเฉพาะเมื่อกล้ามเนื้อดังกล่าวมีเป็นคู่หรือสองแฉก เพราะ แฉกแรกจะก่อตัวอยู่บนมุมปาก อีกแฉกอยู่ล่าง ประสานกันเป็นแอ่งที่แก้ม (คือลักยิ้ม)

เนื่องจากความนิยมว่า ลักยิ้มเป็นสัญลักษณ์แห่งเสน่ห์ดังว่ามาแล้วนั้น จึงมีผู้คนหลายคนที่ไม่มีลักยิ้มใฝ่หาลักยิ้มโดยวิธีศัลยกรรม การศัลยกรรมลักยิ้มมีชื่อภาษาอังกฤษอย่างเป็นทางการว่า "dimple reconstruction" แปลเป็นภาษาไทยได้ว่า "การสร้างลักยิ้มขึ้นใหม่" โดยแพทย์จะผ่าตัดเนื้อในช่องปาก เพื่อให้เกิดช่องว่าง แล้วเย็บ เพื่อทำให้เกิดรอยออกไปยังแก้มภายนอก ประหนึ่งเป็นลักยิ้ม การศัลยกรรมนี้เป็นขนานเล็ก จึงใช้เวลาเพียงราว ๆ สามสิบนาที แต่ก็ต้องใช้เวลารักษาแผลสามถึงสี่วัน และกระพุ้งแก้มจะบวมได้นานถึงสองสัปดาห์ก่อนยุบเป็นปรกติได้ทีเดียวอนึ่ง มีรายงานว่า ลักยิ้มที่สร้างขึ้นแบบนี้ ในระยะแรกจะปรากฏอยู่ตลอดเวลา ทั้งเวลายิ้มและไม่ยิ้ม จึงดูไม่เป็นธรรมชาติ แต่เมื่อผ่านไปหลาย ๆ เดือน จะค่อยดูดีขึ้นเองทั้งยังมีการอ้างด้วยว่า ศัลยกรรมนี้ "มีโอกาสในการเกิดผลเสียค่อนข้างต่ำมาก"

ในประเทศไทยช่วงต้นถึงกลางพุทธทศวรรษที่ 2550 ศัลยกรรมเช่นว่านี้เป็นที่นิยมระดับหนึ่ง เนื่องจากมีความเชื่อว่าจะดูดีเหมือนดารานักแสดง ประกอบกับมีดาราบางคนกล่าวว่าชอบใจในเพศตรงข้ามที่มีลักยิ้ม อย่างไรก็ดี ไม่ปรากฏว่ารัฐควบคุมศัลยกรรมนี้อย่างเฉพาะเจาะจง มีเพียงการที่สถานพยาบาลของรัฐที่รับทำจะจัดการให้คำแนะนำเป็นแห่ง ๆ ไป เช่น บางคลินิกจะอธิบายให้ทราบถึงผลดีผลเสียของการสร้างลักยิ้มขึ้นใหม่ ตลอดจนทำความเข้าใจกับผู้ใช้บริการในเรื่องขนาดและจำนวนของลักยิ้ม เพราะหวังจะได้ความพอใจของผู้ใช้บริการ